Uprawa ogórka w szklarni

Efektywna uprawa ogórka szklarniowego nie jest zadaniem bardzo trudnym, pod warunkiem właściwego spełnienia najważniejszych wymagań tego warzywa. Poniżej przedstawiamy warunki w jakich powinny być uprawiane ogórki szklarniowe, aby móc cieszyć się obfitym plonem. Aby cieszyć się dużymi plonami należy zapewnić odpowiednie warunki otoczenia w szklarni:

• Temperatura powietrza

Temperatura podczas kiełkowania powinna wynosić 26–28°C, dostosowując to do pory dnia i pogody, dni pochmurnych lub słonecznych. Najodpowiedniejszą temperaturą w dzień jest 22–25°C, która do 2 m wysokości rośliny powinna być stała.

• Temperatura podłoża

Podłoże powinno mieć 22–25°C. Niebezpieczna dla rozwoju ogórków jest temperatura poniżej 16°C i powyżej 35°C. Najlepsza do podlewania jest woda letnia, a w okresie lata chłodniejsza, 14°C. Przekroczenie temperatur granicznych może powodować zatrzymanie procesu rozwoju roślin, stresu roślin co znacząco zmniejszy zbiory.

• Światło

Ogórki rosną pod osłoną dość sporych liści dlatego nie preferują bezpośredniej ekspozycji na światło. Ogórki lubią rozproszone światło o natężeniu 10–15 tys. luksów.

• Wilgotność powietrza

Wilgotność względna powietrza powinna wynosić w słoneczne dni 80–90%, w pochmurne 65–70%, od posadzenia na miejscu stałym do kwitnienia 50–60%, po pojawieniu się kwiatów 70%, a w pełni kwitnienia i owocowania 80–85% pełnej pojemności wodnej.

• Dwutlenek węgla

Podczas produkcji rozsady stosuje się wzbogacanie CO2 do poziomu 500 ppm, po posadzeniu 500–600 ppm, a w okresie owocowania 700–800 ppm. Nie powinno ono spadać poniżej 350 ppm. Dwutlenek węgla można uzyskać podczas procesu ogrzewania nagrzewnicą gazową, która emituje dwutlenek węgla podczas procesu spalania (nagrzewnica gazowa Holland Heater).

• Wymagania pokarmowe i potrzeby nawozowe

Do produkcji 1 kg owoców ogórek potrzebuje 1,5–2,5 g N, 0,4–0,7 g P, 2,7–5,5 g K. Aby dobrać dawki nawożenia, należy starannie przeprowadzić analizę podłoża lub pożywki.

Uprawę ogórka szklarniowego rozpoczyna się w połowie lub pod koniec stycznia. Prowadzi się ją zazwyczaj w dwóch cyklach:

• wiosennym od stycznia do czerwca/lipca
• jesiennym od połowy lipca/połowy sierpnia do końca listopada/połowy grudnia.

Do wysiania ogórków stosuje się żyzną ziemię inspektową lub substrat torfowy. Najczęściej wysiewa się je do doniczek o średnicy 8–10 cm. Rozsada winna mieć wysokość 20–30 cm, a średnicę bryły korzeniowej 8–12 cm. Powinna być młoda z roślinami do 6 liści. Można prowadzić podkiełkowanie na wilgotnej bibule w temp. 26–28°C przez dobę. Po tej przyspieszającej kiełkowanie metodzie nasiona wykłada się do doniczek wypełnionych do połowy podłożem i pokrywa cienką warstwą piasku. Po wyrośnięciu siewek ponad krawędź pojemniki wypełnienia się całkowicie tym samym podłożem. Rozsadę doświetla się przez 6–8 h/dobę. Cykl produkcji trwa od 30 do 45 dni.

Do uprawy ogórka stosuje się różne podłoża w zależności od możliwości i dostępności produktów:

• na balotach słomy,
• na wałach obornika,
• w pierścieniach,
• w gruncie,
• w podłożach mineralnych.

Aby w pełni zoptymalizować uprawę ogórka i zbierać jak największe plony należy przeprowadzać również zabiegi pielęgnacyjne wspierające uprawę. Do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych należą:

• nawożenie pogłówne,
• podwiązywanie roślin sznurkami,
• regulowanie temperatury podłoża i powietrza,
• cięcie, ogławianie
• uszczykiwanie zawiązków kwiatów.